اولویت بندی عوامل تسهیل گر در راه اندازی کسب وکارهای کوچک و متوسط با استفاده از روش مقدار ترکیبی قضاوت ها در محیط فازی

عوامل تسهیل گر در راه اندازی کسب وکار، ضمن تقویت احتمال راه اندازی کسب وکار، بر موفقیت کارآفرین در راه اندازی کسب وکار اثرگذارده و دست یابی به نتایج مثبت را نیز برای وی سرعت می دهد. در یک دسته بندی جامع، این عوامل به دو مجموعه ی شرایط چارچوب کارآفرینانه و شرایط کارآفرین تقسیم بندی می شوند. براساس الگوی مفهومی دیده بان جهانی کارآفرینی، شرایط چارچوب کارآفرینانه عواملی هستند که به ایجاد کسب وکارهای جدید کمک می کنند. از طرفی، شرایط کارآفرین مشتمل بر عواملی است که مختص کارآفرین بوده و مانند اهرم های محرک، انگیزه و توان مندی لازم را در راه اندازی موفقیت آمیز کسب وکار برای وی فراهم می کند. در این مقاله، عوامل یادشده به همراه عوامل زیرمجموعه ی آن ها به تفصیل بررسی شده و آن گاه با استفاده از روش مقدار ترکیبی قضاوت ها در محیط فازی اولویت بندی می شوند. این تحقیق با توجه به هدف، از نوع پژوهش های کاربردی و بر مبنای طرح، از نوع پژوهش های توصیفی- پیمایشی است. هم چنین جامعه ی تحقیق، کارآفرینان و مؤسسان کسب وکارهای کوچک و متوسط واقع در شهرک صنعتی استان سیستان و بلوچستان است. نتایج تحلیل های انجام شده بر روی نظریه های نمونه ای به حجم 20 نفر از کارآفرینان، ضمن اولویت بندی عوامل در هر مجموعه، به طور کلی، نشان دهنده ی ارجحیت شرایط چارچوب کارآفرینانه بر شرایط کارآفرین است.